یکی از ابعاد مهم تحولات اجتماعی ایران در طی دهه‌های گذشته، تلاش‌هایی است که در جهت دستیابی به برابری حقوق زنان و مردان صورت گرفته است. محروم کردن زنان از حقوق اولیه خود و ایجاد محدودیت‌های پنهان و آشکار در راه پیشرفت آنان، نه تنها نقض حقوق اولیه انسانی است بلکه جامعه را از پتانسیل موجود در نیمی از جمعیت خود محروم می‌نماید.

ظهور فضای مجازی و به طور خاص شبکه‌های اجتماعی به عنوان نیرویی موثر در جهت‌دهی به افکار و اقدامات جمعی و فضایی برای به اشتراک‌گذاشتن آزادانه افکار و ایده‌ها، یکی از مشخصه‌های اصلی عصر حاضر است. اگر چه به طور تاریخی اشکال سنتی رسانه در هدایت فرایندهای تحول اجتماعی نقش بسزایی ایفا می‌کردند، ابعاد تاثیرگذاری شبکه‌های اجتماعی در حیات عمومی و گفتمان‌های جاری اجتماع به مراتب پیچیده‌تر بوده است.

تنوع و تکثر ایران مایه غنا و زیبایی است اما متاسفانه نادیده گرفتن این تکثر و تلاش‌ برای ایجاد همسانی نتیجه‌ای جز جدایی گروه‌های مختلف از هم، رشد بذر بی‌اعتمادی و سست شدن پیوندهای اجتماعی نداشته است و زخمی بر بی‌شمار زخم‌های ایران وارد کرده است که نیازمند توجه و درمان است